Σύνορα και γέφυρες σελ 303

Παραδοξότητα του συνόρου : δημιουργημένα από επαφές, τα σημεία διαφοροποίησης ανάμεσα σε δύο σώματα είναι επίσης κοινά. Η σύζευξη και η διάζευξη είναι αδιαχώριστες. Aπό τα δύο σώματα σε επαφή, ποιο κατέχει το σύνορο που τα διακρίνει; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δηλαδή κανένας;

Ο ποταμός, ο τοίχος ή το δέντρο, φτιάχνουν σύνορο...

Η ομιλία του συνόρου, δημιουργεί επικοινωνία όσο και διαχωρισμό και μάλιστα το όριο το θέτει απλώς λέγοντας τι το διασχίζει, προερχόμενο από τον άλλο. Συναρθρώνει. Είναι επίσης πέρασμα... Είναι το «ενδιάμεσο» ένας χώρος μεταξύ των δύο.
.. το σύνορο είναι σαν ένα κενό, αφηγηματικό σύμβολο ανταλλαγών και συναντήσεων.
...μεταστρέφει το σύνορο σε σημείο διάβασης, τον ποταμό, τον «γυρίζει» σε γέφυρα. Αφηγείται αντιστροφές και μετατοπίσεις: η πόρτα που κλείνει είναι ακριβώς εκείνη που ανοίγουμε ο ποταμός εκείνος που δίνει ελεύθερο πέρασμα, το δέντρο εκείνο που σημαδεύει τα βήματα μιας προέλασης, ο φράκτης, σύνολο δικάνων όπου γλιστρά η ματιά.